يا ترى ايه هى الحقيقه بتاعة كل واحد فينا؟
كل واحد بيقولك على التاني انت ما تعرفوش على حقيقته
طب ليه احنا مش بنعرف الناس على حقيقتها؟
او بلاش كده نقول السؤال بطريقه تانيه
ليه الناس مش بتتعامل مع بعض على حقيقتها؟
طب احنا بنرمي الاتهام دايما للناس ليه ما نتهمش نفسنا
مين فينا بيتعامل مع الناس بحقيقته 100%من غير مجامله او كذب او نفاق
اقولكم انا قليل اوى فينا اللى بيتعامل ب 80% من حقيقته
انما 100% ده بيخش مستشفى الامراض العقليه
عشان احنا مش فى زمن الحقيقه
احنا فى المفروض والواجب والبديهي
كل حاجه ماشيه زي المسلسلات بالظبط بقينا كأننا بننفذ سيناريو سهل اوى حد يتوقع ايه اللى حيحصل قدام ومين حسيب مين ومين حيبقى مع مين كل حاجه تحس انها مترتبه حتى ردود افعالنا بتبقى حسب الموقف والشخص بتبقى مرسومه ومتوقعه جدا
طب الحقيقه بتاعتنا فين من كل ده
هل اصحابنا هم اصحابنا الحقيقين ولا الحياه والعشره هى الى فرضتهم علينا؟
طب بلاش اللى احنا بنعمله كل يوم هوا اللى احنا عايزينه ولا لا؟
كام مره حسيت ان انت مش نفسك ولقيتك بتقول لنفسك انا مش كده ايه اللى انا بعمله ده؟
اكيد كتير اوي بس يا ترى ايه اللي بيخليني مش عايشين حقيقتنا لدرجة ان الحقايق كلها ساحت على بعضها الكويس تايه جوا الوحش مش باينين من بعض عشان كده لو واحد سألك مين وحش حتلاقي فجأه ان كل الناس كويسه ومش حتعرف ترد
لان المقاييس اختلت بالنسبه لنا معرفش ليه وازاى بس كل واحد فينا ممكن يكون وحش وهو مش عارف ومحدش يقدر يحكم على حد للاسف الحكم الوحيد هو الله سبحانه وتعالى مبقاش في انسان تقدر تجزم انه كويس عشان مهما تعرف عنه مش حتبقى عارف كل حاجه ولو عارف كل حاجه حيبقى واحد صاحبك وبتحبه ويحبك حتى لو فيه حاجات وحشه حتقول ان هو كويس عشان العاطفه حتقول كده
يبقى ايه الحل؟
او ايه المشكله؟
حقيقتنا راحت فين
يا ترى الواقع المتناقض ولا الحياه اللي بقت زى الغابه ولا الناس اللي حوالينا؟
احنا تهنا من نفسنا فين بس
انا عن نفسي مش عارف وعايز حد يدور معايا
كل واحد بيقولك على التاني انت ما تعرفوش على حقيقته
طب ليه احنا مش بنعرف الناس على حقيقتها؟
او بلاش كده نقول السؤال بطريقه تانيه
ليه الناس مش بتتعامل مع بعض على حقيقتها؟
طب احنا بنرمي الاتهام دايما للناس ليه ما نتهمش نفسنا
مين فينا بيتعامل مع الناس بحقيقته 100%من غير مجامله او كذب او نفاق
اقولكم انا قليل اوى فينا اللى بيتعامل ب 80% من حقيقته
انما 100% ده بيخش مستشفى الامراض العقليه
عشان احنا مش فى زمن الحقيقه
احنا فى المفروض والواجب والبديهي
كل حاجه ماشيه زي المسلسلات بالظبط بقينا كأننا بننفذ سيناريو سهل اوى حد يتوقع ايه اللى حيحصل قدام ومين حسيب مين ومين حيبقى مع مين كل حاجه تحس انها مترتبه حتى ردود افعالنا بتبقى حسب الموقف والشخص بتبقى مرسومه ومتوقعه جدا
طب الحقيقه بتاعتنا فين من كل ده
هل اصحابنا هم اصحابنا الحقيقين ولا الحياه والعشره هى الى فرضتهم علينا؟
طب بلاش اللى احنا بنعمله كل يوم هوا اللى احنا عايزينه ولا لا؟
كام مره حسيت ان انت مش نفسك ولقيتك بتقول لنفسك انا مش كده ايه اللى انا بعمله ده؟
اكيد كتير اوي بس يا ترى ايه اللي بيخليني مش عايشين حقيقتنا لدرجة ان الحقايق كلها ساحت على بعضها الكويس تايه جوا الوحش مش باينين من بعض عشان كده لو واحد سألك مين وحش حتلاقي فجأه ان كل الناس كويسه ومش حتعرف ترد
لان المقاييس اختلت بالنسبه لنا معرفش ليه وازاى بس كل واحد فينا ممكن يكون وحش وهو مش عارف ومحدش يقدر يحكم على حد للاسف الحكم الوحيد هو الله سبحانه وتعالى مبقاش في انسان تقدر تجزم انه كويس عشان مهما تعرف عنه مش حتبقى عارف كل حاجه ولو عارف كل حاجه حيبقى واحد صاحبك وبتحبه ويحبك حتى لو فيه حاجات وحشه حتقول ان هو كويس عشان العاطفه حتقول كده
يبقى ايه الحل؟
او ايه المشكله؟
حقيقتنا راحت فين
يا ترى الواقع المتناقض ولا الحياه اللي بقت زى الغابه ولا الناس اللي حوالينا؟
احنا تهنا من نفسنا فين بس
انا عن نفسي مش عارف وعايز حد يدور معايا
