عنوان غريب لموضوع اغرب بيكتبه واحد اغرب واغرب
بدل اللت والعجن ده كله نخش فى الموضوع ونبتديه باننا نعرف الطمع
الطمع هو انك ما تكتفيش بأى حاجه مهما كان عندك منها ومهما زادت عندك بتطلب زياده برضه
وطبعا مقدرش انكر ان الطمع ساعات بيبقى مفيد لما يكون طمع فى نجاح او تفوق وطبعا ده من غير ما نعمل ضرر لحد بسبب طمعنا
بس انا مش حتكلم عن طمع فلوس او سلطه او مناصب انا بتكلم عن الطمع فى المشاعر
يعنى مين فينا
مبيحبش الناس كلها تحبه ومين فينا ما بيحسش دايما ان الناس مقصره فى حقه
ومين فينا لما يسمع اغنيه حزينه ولاموسيقى بيتأثر بيها كأننا احنا يا عينى الملايكه البريئه وبقية الناس هم الوحشين الاشرار اللى بيدايقونا ويعملولنا الحاجات الوحشه
من الاخر احب اقول ان مفيش حد فينا كويس داسما ولا وحش دايما زى ما قلت قبل كده هى مسأله نسبيه
بس برضه من وجهة نظرى اننا كلنا زى الزفت
مش فى اننا وحشين يعنى لأ ان مفيش حد فينا بيبص لنفسه وبنتفنن فى القاء اللوم فى اى حاجه على الغير حتى اللى بيعترف بغلطه فينا بيعترف بيه بينه وبين نفسه او قصاد حد مقرب منه لكن قصاد الناس بيحب يكابر وبيعترف بيه قصادهم بعد ما يكونوا نسيوه اصلا عشان اعترافه ما يأثرش بحاجه
عشان كده عشان خاطرى لازم نشوف نفسنا وحشين وزى الزفت عشان قبل ما نرمى اللوم على حد فى اى حاله نفسيه وحشه احنا فيها لازم نكون برأنا نفسنا تماما وصدقونى عمركم ما حتعرفوا تبرؤا نفسكم وحتكتشفوا اد ايه انتم طماعين عايزين كل حاجه حلوه وكويسه تحسوا بيها من غير اى مفابل حتى تجاه نفسكم
انا على فكره زيكم بالظبط حتى بعد ما كتبت الموضوع ده حفضل زى ما انا بس على امل ان حد فيكم يتغير ويدعيلى انى اتغيى زيه سموا ده غباء سموه دماغ ناشفه بس ده
بدل اللت والعجن ده كله نخش فى الموضوع ونبتديه باننا نعرف الطمع
الطمع هو انك ما تكتفيش بأى حاجه مهما كان عندك منها ومهما زادت عندك بتطلب زياده برضه
وطبعا مقدرش انكر ان الطمع ساعات بيبقى مفيد لما يكون طمع فى نجاح او تفوق وطبعا ده من غير ما نعمل ضرر لحد بسبب طمعنا
بس انا مش حتكلم عن طمع فلوس او سلطه او مناصب انا بتكلم عن الطمع فى المشاعر
يعنى مين فينا
مبيحبش الناس كلها تحبه ومين فينا ما بيحسش دايما ان الناس مقصره فى حقه
ومين فينا لما يسمع اغنيه حزينه ولاموسيقى بيتأثر بيها كأننا احنا يا عينى الملايكه البريئه وبقية الناس هم الوحشين الاشرار اللى بيدايقونا ويعملولنا الحاجات الوحشه
من الاخر احب اقول ان مفيش حد فينا كويس داسما ولا وحش دايما زى ما قلت قبل كده هى مسأله نسبيه
بس برضه من وجهة نظرى اننا كلنا زى الزفت
مش فى اننا وحشين يعنى لأ ان مفيش حد فينا بيبص لنفسه وبنتفنن فى القاء اللوم فى اى حاجه على الغير حتى اللى بيعترف بغلطه فينا بيعترف بيه بينه وبين نفسه او قصاد حد مقرب منه لكن قصاد الناس بيحب يكابر وبيعترف بيه قصادهم بعد ما يكونوا نسيوه اصلا عشان اعترافه ما يأثرش بحاجه
عشان كده عشان خاطرى لازم نشوف نفسنا وحشين وزى الزفت عشان قبل ما نرمى اللوم على حد فى اى حاله نفسيه وحشه احنا فيها لازم نكون برأنا نفسنا تماما وصدقونى عمركم ما حتعرفوا تبرؤا نفسكم وحتكتشفوا اد ايه انتم طماعين عايزين كل حاجه حلوه وكويسه تحسوا بيها من غير اى مفابل حتى تجاه نفسكم
انا على فكره زيكم بالظبط حتى بعد ما كتبت الموضوع ده حفضل زى ما انا بس على امل ان حد فيكم يتغير ويدعيلى انى اتغيى زيه سموا ده غباء سموه دماغ ناشفه بس ده
